Er zijn heel wat verschillende buigmethodes beschikbaar. Elk heeft zijn eigen voordelen. Het dilemma is meestal tussen gaan voor nauwkeurigheid of eenvoud, terwijl de laatste meer gebruikt wordt. Eenvoudiger methodes zijn flexibeler en hebben vooral minder verschillende gereedschappen nodig om tot een resultaat te komen.

Hoe werkt het buigen van metaal?

Stel, ik heb een plaat van 2 mm dik en ik wil die buigen. Om het eenvoudig te houden, gebruik ik ook een binnenradius van 2 mm. Ik zie nu dat de minimale flenslengte 8,5 mm is voor zo’n buiging, dus daar moet ik rekening mee houden bij het ontwerpen. De vereiste matrijsbreedte is 12 mm en het tonnage per meter is 22. De laagste gangbare bankcapaciteit is ongeveer 100 ton. De buiglijn van mijn werkstuk is 3 m, dus de totale benodigde kracht is 3*22=66 ton. Daarom zal zelfs een eenvoudige werkbank met voldoende ruimte om stukken van 3 m te buigen, de klus klaren.

V-buigen is de meest gebruikte buigmethode waarbij een stempel en matrijs worden gebruikt. Het heeft drie subgroepen – buigen met de bodem, luchtbuigen en coining. Luchtbuigen en bottoming zijn goed voor ongeveer 90% van alle buigopdrachten.

We kennen meer buigmethoden, waar wij hieronder de belangrijkste toelichten.